بوی مورد علاقه همه مردم دنیا - زمین جهانی

به گزارش زمین جهانی، تهران (پانا) - یک مطالعه تازه به سرپرستی دکتر آرتین آرشامیان نشان می دهد که مردم در سراسر دنیا، بوی وانیل را دوست دارند، اما بوی پنیر و بوی عرق پاها عموماً برایشان ناپسند است.

به گزارش ثریا، اغلب تصور می گردد که پیشینه فرهنگی ما نقش مهمی در بوها و رایحه هایی که دوست داریم و دوست نداریم، ایفا می نماید. اما یک مطالعه تازه نشان می دهد که افراد بدون توجه به اینکه اهل کجا هستند، از رایحه های تعیینی لذت می برند و بوهای معینی برایشان ناخوشایند است.

چطور پول پارو کنیم آن هم در ایران؟

دانشمندان می گویند بوی وانیل در سراسر دنیا محبوبیت زیادی دارد، در حالی که بوی پنیر، آب سیب و عرق پا منفور است.

گروهی از دانشگاهیان در دانشگاه آکسفورد و موسسه کارولینسکا در سوئد می گویند که ترجیحات ما بر اساس ساختار مولکولی هر رایحه تعیین می گردد.

دکتر آرتین آرشامیان نویسنده این مطالعه گفت: ما می خواستیم آنالیز کنیم که آیا مردم در سراسر دنیا درک بویایی یکسانی دارند و بوهای مشابهی را دوست دارند یا اینکه این چیزی است که از نظر فرهنگی پذیرفته می گردد.

وی اضافه کرد: به طور سنتی این موضوع به عنوان مسئله ای فرهنگی تصور می گردد، اما ما می توانیم نشان دهیم که فرهنگ، ارتباط بسیار کمی با آن دارد. فرهنگ ها در سراسر دنیا بوهای مختلف را بدون توجه به اینکه از کجا می آیند به روشی مشابه رتبه بندی می نمایند، اما ترجیحات بو یک مؤلفه شخصی و نه فرهنگی دارند.

وی ادامه داد: اکنون می دانیم که یک درک بوی دنیای وجود دارد که به وسیله ساختار مولکولی راهنمایی می گردد و این شرح می دهد که چرا ما بوی خاصی را دوست داریم یا دوست نداریم.

محققان 9 گروه از افراد با سبک زندگی بسیار متفاوت را مورد مطالعه قرار دادند تا آنالیز نمایند که آیا ترجیحات بویایی این افراد با فرهنگ آنها مرتبط است یا خیر.

محققان با جمعیت های بومی کار کردند، بنابراین چهار گروه از افراد مورد مطالعه، شکارچی گردآورنده بودند در حالی که پنج گروه دیگر از راه کشاورزی یا ماهیگیری امرار معاش می کردند. بعضی از آنها از غذاهای غربی نمی خوردند یا اغلب از کالاهای غربی استفاده نمی کردند.

جامعه شکارچی-گردآورنده(Hunter-gatherer) جامعه ای است که اصلی ترین روش معیشت آن تغذیه مستقیم از گیاهان خوراکی و حیوانات حیات وحش است. این جامعه در جستجوی گیاه و در پی شکار حیوان است و کوشش مهمی در پدیدآوردن کشتزار یا اهلی کردن حیوانات نمی نماید. بیش از هشتاد درصد از غذای این جامعه به وسیله جمع آوری فراهم می گردد.

دکتر آرشامیان گفت: از آنجایی که این گروه ها در محیط های بویایی متفاوت مانند جنگل های بارانی، ساحل، کوه و شهر زندگی می نمایند، ما انواع مختلفی از تجربه های بو را ثبت کردیم.

از 235 نفری که در این مطالعه شرکت کردند، خواسته شد تا بوها را در مقیاسی از خوشایند تا ناخوشایند رتبه بندی نمایند. افراد مختلف در هر گروه، ترجیحات خاص خود را داشتند، اما تفاوت های بسیار کمی بین هر گروه وجود داشت.

در نهایت تعیین شد که بوی وانیل مورد علاقه ترین بو است و پس از آن بوی اتیل بوتیرات نهاده شده است که بوی هلو می دهد.

در حالی که بوی اسید ایزووالریک که در پنیر، شیر سویا، آب سیب و حتی عرق پا یافت می گردد، در قعر نهاده شد و ناخوشایندترین بو لقب گرفت.

به گفته محققان، این تفاوت را می توان ابتدا و مهمتر از همه با ترجیح شخصی و سپس با ساختار مولکولی شرح داد.

محققان می گویند توانایی استشمام بوهای بد، برای تکامل انسان مفید بوده است.

دکتر آرشامیان گفت: گام بعدی این است که با پیوند دادن این دانش به آنچه در مغز هنگام استشمام یک بوی خاص رخ می دهد، آنالیز کنیم که چرا چنین است.

این تحقیق در مجله Current Biology منتشر شده است.