ماهیت فناوری دیجیتال در انتخابات و کارایی آن در بعضی کشورها - زمین جهانی

به گزارش زمین جهانی، خبرنگاران/خراسان رضوی کارایی فناوری دیجیتال در بسیاری از بخش های زندگی مشهود است و انتخابات نیز از این قاعده مستثنی نیست. بانک های اطلاعاتی آنلاین، ایجاد و مدیریت فهرست های انتخاباتی دقیق و بروز را تسهیل نموده و در کشورهای کمتر توسعه یافته که شهروندان اغلب فاقد اسناد هویت معتبر هستند، این فناوری به شناسایی رأی دهندگان یاری می نماید، ازاین رو از کلاهبرداری در قالب رأی گیری های متعدد جلوگیری می گردد، اما ازنظر بعضی صاحب نظران، دیجیتالی شدن انتخابات از جنبه مدیریت بعضی بخش های آن همچنان بحث برانگیز است.

دستگاه های رأی گیری الکترونیکی، شمارش آراء را به سرعت و با دقت انجام می دهند. بااین حال، ماهیت نامشهود فرآیندهای دیجیتال، تشخیص دست کاری را دشوارتر می نمایند. درنتیجه، بیشتر کشورهای اروپایی به روش رأی گیری های معتبر و رأی گیری معتبر روی کاغذ پایبند هستند.

ایده رأی گیری در اینترنت بحث برانگیز است؛ از سویی، به شهفرایندان برای رأی دادن بدون احتیاج به مراجعه به مراکز رأی گیری و کاهش نگران نماینده از مشارکت تعداد زیادی از رأی دهندگان در سراسر دنیا یاری می نماید اما از طرف دیگر، فناوری فعلی اجازه نمی دهد دستگاه های رأی گیری اینترنتی در برابر هکرها کاملاً ایمن باشند و تحت حملات سایبری قرار نگیرند.

دستگاه رأی گیری الکترونیکی (Electronic Voting Machine)

جالب است بدانید که در مناطق مختلف دنیا در خصوص استفاده از دستگاه رأی گیری الکترونیکی (EVM) فرایندهای مختلفی مشاهده می گردد. برخی از کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی از دستگاه رأی گیری الکترونیکی دوری می نمایند درحالی که برخی از کشورهای آمریکای جنوبی و آسیا به دستگاه رأی گیری الکترونیکی علاقه نشان می دهند. شک و تردیدهای جدی در خصوص ایمنی، صحت، قابلیت اطمینان و تأیید انتخابات به وسیله دستگاه های الکترونیکی در سراسر دنیا مطرح شده است. جای تعجب است که حتی برخی از کشورهای مهم توسعه یافته دنیا به فناوری دستگاه رأی گیری الکترونیکی اعتماد ندارند.

در اکتبر 2006، هلند و در سال 2009 جمهوری ایرلند و به دنبال آن ایتالیا نیز در همین سال استفاده از این دستگاه را ممنوع گفت.

در مارس 2009 ، دیوان عالی آلمان حکم داد که رأی گیری به وسیله دستگاه رأی گیری الکترونیکی ضد قانون اساسی است. این دادگاه معتقد بود که شفافیت در انتخابات حق مشروعیت مردم است، اما کارایی این دستگاه ها از موارد ذکرشده در قانون اساسی نیست.

انواع رأی گیری الکترونیکی در انتخابات

سه نوع اصلی سیستم رأی گیری الکترونیکی که در انتخابات مختلف در سراسر دنیا مورداستفاده قرار می گیرند شامل اسکن نوری، ضبط مستقیم و رأی دادن به وسیله اینترنت است. در بین این سه نوع روش رأی گیری اسکن نوری رایج تر است. دستگاه های رأی گیری الکترونیکی ضبط مستقیم (DRE) جدیدتر و رواج کمتری دارند و رأی گیری به وسیله اینترنت از همه موارد نادرتر است.

برخی از کشورها از یک نوع رأی گیری در سطح کشور استفاده می نمایند و برخی دیگر در مناطق مختلف از انواع مختلف رأی گیری استفاده می نمایند. به عنوان مثال، برزیل از دستگاه های رأی گیری DRE در سراسر کشور استفاده می نماید، درحالی که در حوزه های فردی در ایالات متحده از انواع دستگاه های رأی گیری DRE، دستگاه های اسکن نوری و حتی آراء کاغذی با حساب دستی استفاده می گردد.

دستگاه های رأی گیری اسکن نوری

در دستگاه های رأی گیری اسکن نوری از برگه های کاغذی و جدول بندی الکترونیکی استفاده می گردد. این فرایند بسیار شبیه رأی گیری سنتی است، اما اجازه می دهد تا آراء شمارش گردد و نتایج در یک بازه زمانی بسیار کوتاهتر در دسترس باشد.

فناوری اسکن نوری در بسیاری از کشورهای دنیا مورداستفاده قرار می گیرد. برخی کشورها استفاده از فناوری اسکن نوری را در سراسر کشور به تصویب رساندند و در برخی از کشورها برای آراء غایب از این روش استفاده می گردد.

کشورهای کانادا، ایالات متحده، فیلیپین، کره جنوبی حداقل در برخی از شهرداری های خود از رأی گیری اسکن نوری استفاده می نمایند.

اما کشورهای انگلستان، آلمان از رأی گیری اسکن نوری استفاده نمی نمایند.

دستگاه های رأی گیری الکترونیکی ضبط مستقیم (Direct Recording Electronic Voting)

در دستگاه های رأی گیری الکترونیکی ضبط مستقیم از برگه های رأی استفاده نمی گردد. آن ها رأی را به صورت الکترونیکی ثبت و سپس به صورت الکترونیکی ذخیره می نمایند، بدون آنکه رأی دهنده با هیچ رأی گیری فیزیکی در تعامل باشد. این ماشین ها از صفحه لمسی، کنترل های شماره گیری و دکمه های فشاری استفاده می نمایند. برزیل و هند کشورهایی هستند که دستگاه های رأی گیری DRE را در سطح کشوری پیاده سازی کردند.

برخی از دستگاه های DRE از یک نوع رأی گیری اصلی استفاده می نمایند که در دستگاه قرار داده شده است تا به رأی دهندگان نشان دهد که کدام دکمه ها برای رأی دادن به کدام نامزدهاست. سایر دستگاه ها برای نمایش آراء از همان صفحه هایی که در رایانه ها، تبلت ها و تلفن های هوشمند موجود است، استفاده می نمایند.

درحالی که هیچ رأی گیری فیزیکی در دستگاه های رأی دهی DRE وجود ندارد، برخی از آن ها قابلیت چاپ رسید دارند. این دستگاه ها به طورمعمول برای تأیید هر رأی دهنده، یک برگه تائید رأی گیری را چاپ می نمایند. سپس رسیدها برای تأیید و بازشماری نگهداری می شوند.

کشورهایی که از این نوع رأی گیری استفاده می نمایند:

آرژانتین

رأی گیری الکترونیکی اولین بار در آرژانتین در سال 2004 اجرا شد و قانون اساسی در خصوص اصلاحات در انتخابات در سال 2016 تصویب شد. آرژانتین دستگاه های رأی گیری DRE را از کره جنوبی برای انتخابات ملی 2017 خود خریداری کرد، اما به دلیل نگرانی های امنیتی از آن ها استفاده نشد.

برزیل

برزیل دستگاه های رأی گیری DRE را به صورت محدود در سال 1996 پیاده سازی کرد. استفاده از دستگاه های رأی گیری DRE در سال 2000 در سراسر این کشور گسترش یافت و رأی های کاغذی در سال 2018 به طور کامل حذف شد.

کانادا

انتخابات فدرال در کانادا به وسیله آراء کاغذی انجام می گردد. برخی از شهرداری ها از دستگاه های رأی گیری نوری و DRE استفاده می نمایند و رأی گیری اینترنتی در تعداد محدودی از حوزه ها در دسترس است. رأی گیری الکترونیکی فقط در سطح شهرداری ها است و هرگز در سطح فدرال استفاده نمی گردد.

استونی

استونی نخستین بار رأی گیری اینترنتی را در سال 2005 در سطح محلی پیاده سازی کرد و رأی گیری اینترنتی در سال 2007 در سطح ملی گسترش یافت. البته رأی گیری سنتی هنوز هم موجود است اما حدود یک سوم از آراء در هر انتخابات به وسیله اینترنت انجام می گردد. شهفرایندان استونی که در خارج از کشور زندگی می نمایند نیز قادر به استفاده از رأی گیری اینترنتی هستند.

هند

دستگاه های رأی گیری الکترونیکی برای اولین بار در سال 1982 در هند مورداستفاده نهاده شد اما بعد از مدتی حذف شد. استفاده از دستگاه های رأی گیری DRE در سال 1999 در برخی مناطق شروع و رأی گیری الکترونیکی در سراسر کشور در سال 2002 به تصویب رسید.

هند از ماشین های رأی گیری قابل حمل DRE استفاده می نماید که با نیروی باتری کار می نمایند. آن ها همچنین از سخت افزار تأییدیه کاغذ رأی دهنده نیز استفاده می نمایند. رأی گیری اینترنتی نیز به صورت محدود انجام می گردد.

پرو

پرو برای اولین بار در سال 2013 دستگاه های رأی گیری الکترونیکی را پیاده سازی کرد و در چند سال بعد حدود 14 درصد از رأی دهندگان در سراسر کشور از این روش استفاده کردند.

ایالات متحده

برخی ایالت ها در هر منطقه محلی دارای دستگاه های رأی گیری DRE هستند و سایر ایالت ها از روش های کاغذی و دستگاه های رأی گیری DRE استفاده می نمایند. رأی گیری به وسیله اینترنت، ایمیل و نمابر محدود به نیروهای نظامی خاص است.

ونزوئلا

ونزوئلا رأی گیری الکترونیکی را در سال 1998 پیاده سازی کرد. دستگاه های رأی گیری DRE باقابلیت چاپ رسید در سراسر این کشور استفاده می شوند. نتایج رأی گیری نیز به جای انتقال فیزیکی ماشین ها به یک مکان مرکزی به صورت الکترونیکی منتقل می گردد.

رأی گیری اینترنتی

رأی گیری اینترنتی نادرترین نوع رأی گیری الکترونیکی است و به رأی دهندگان امکان می دهد تا رأی خود را به وسیله اینترنت ثبت نمایند. این دستگاه ها می توانند از مراکز رأی گیری استفاده نمایند یا به رأی دهندگان اجازه دهند از دستگاه های خود در خانه استفاده نمایند. استونی این نوع رأی گیری را در سطح کشور پیاده سازی نموده و سایر کشورها این امکان را در شرایط محدودتری دارند.

کشورهایی که در سراسر کشور از رأی گیری الکترونیکی استفاده می نمایند:

برزیل ، استونی ، هند ، ونزوئلا

کشورهایی که در برخی مناطق از رأی گیری الکترونیکی استفاده می نمایند:

کانادا ، ایالات متحده ، پرو ، آرژانتین

کشورهایی که رأی گیری الکترونیکی را مورد آزمایش قراردادند:

بوتان ، انگلیس ، ایتالیا ، نروژ ، قزاقستان ، استرالیا ، نپال ، فیلیپین ، استرالیا ، گواتمالا ، کاستاریکا ، اکوادور ، روسیه ، مغولستان ، نپال ، بنگلادش ، اندونزی ، فنلاند ، سومالی (سومالیلند) ، سوئیس

کشورهایی که رأی گیری الکترونیکی را ممنوع کردند:

بلژیک ، فرانسه ، هلند ، آلمان ، پاراگوئه ، ژاپن

• هرگز استفاده نمی نمایند
• به صورت پایلوت و هرگز استفاده نکردند
• به صورت پایلوت استفاده می گردد
• در حال حاضر در برخی بخش ها استفاده می نمایند
• در سطح کشور استفاه می گردد
• دیگر استفاده نمی نمایند

بر اساس آمار منتشر شده 31 کشور از دستگاه رأی گیری الکترونیکی استفاده کردند که فقط چهار مورد آن در سطح کشور بوده و 11 مورد نیز در برخی قسمت های کشور یا انتخابات کوچک استفاده شده است. سه کشور آن را متوقف و 11 کشور از آن به صورت پایلوت استفاده کردند و تصمیم گرفتند آن را متوقف نمایند و پنج کشور نیز در حال حاضر از آن به صورت پایلوت استفاده می نمایند.

منابع:

smartmatic.com

theguardian.com

globaldashboard.org

venice.coe.int

quora.com

jagranjosh.com

ozy.com

lifewire.com