علل دیابت شیرین نوع 1 و 2 - زمین جهانی

به گزارش زمین جهانی، دیابت شیرین بیماری بوده که در آن به علت فراوری ناکافی انسولین و یا مقاومت انسولین، سلول های بدن قادر به جذب و یا استفاده گلوکز از جریان خون نیستند. در این مقاله با دیابت شیرین و علل آن آشنا خواهیم شد.

مترجم: سهیلا حاجی زاده

منبع:راسخون

دیابت شیرین بیماری بوده که در آن به دلیل تولید ناکافی انسولین و یا مقاومت انسولین، سلول های بدن قادر به جذب و یا استفاده گلوکز از جریان خون نیستند. در این مقاله با دیابت شیرین و علل آن آشنا خواهیم شد.

دیابت شیرین بیماری بوده که در آن بدن قادر به تولید کافی انسولین یا استفاده مناسب از این هورمون نیست. این موضوع باعث اختلال در متابولیسم نرمال قند یا گلوکز می گردد. انسولین هورمونی بوده که به وسیله جزایر لانگرهانس پانکراس تولید می گردد.

سپس گلوکز به وسیله سلول های روده کوچک جذب شده و از آن جا به جریان خون وارد شده و به بخش های مختلف بدن حمل می گردند. در این جا، انسولین نقش مهمی را در تسهیل جذب گلوکز به وسیله سلول های عضلانی، بافت های چربی و کبد ایفاء می نماید. انسولین به سلول های عضانی یاری نموده تا گلوکز را در قالب گلیکوژن ذخیره نمایند و مانع استفاده از چربی ها برای تولید انرژی می گردند. در غیاب انسولین یا در صورت مقاومت به انسولین، سلول های بدن قادر به جذب گلوکز از جریان خون نیستند. این امر باعث افزایش سطح گلوکز خون شده که به اسم بیماری قند خون شناخته می گردد.

عوامل ایجاد نماینده دیابت شیرین

دلایل اصلی این اختلال متابولیکی ناشناخته می باشد، اگرچه عوامل ژنتیکی، زیست محیطی، رژیم غذایی نامناسب، چاقی، داروها، عفونت ها و سبک زندگی بی تحرک بعضی عوامل مرتبط با بیماری دیابت می باشند.

عمدتا دو نوع دیابت وجود دارد: دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2. دیابت نوع 1 به اسم بیماری خود ایمنی شناخته شده که سیستم ایمنی بدن به سلول های بتای پانکراس حمله نموده و آن ها را تخریب می نماید. عواملی که دقیقا باعث این واکنش خود ایمنی می گردد، هنوز دقیقه شناخته نشده است، اما تصور می گردد که عوامل ژنتیکی و زیست محیطی مانند عفونت های ویروسی بعضی از عوامل یاری نماینده به این پدیده می باشند.

ژنتیک هم عامل مهم دیگری می باشد. در صورتی که یک خویشاوند درجه یک شخصی مبتلاء به دیابت باشد، هر فرد دیگر دارای 10 درصد احتمال توسعه دیابت می باشد.در خصوص عفونت ویروسی، پروتئین ویروسی که مشابه پروتئین سلول بتا می باشد، وارد بدن می گردد. سیستم ایمنی قادر به تشخیص سلول های بتا و ویروس نبوده و به هر دو سلول حمله می نماید.

با این حال، عوامل خاص دیگری هم نقش مهمی را در توسعه این اختلال متابولیکی ایفاء می نماید. لنفوسیت های T یک نوع سلول سفید خون بوده که مسئول تولید فاکتور ایمنی به نام سیتوکنین که سلول های بتای پانکراس را تخریب می نماید، می باشد. پروتئین های متعدد مانند گلوتامیک اسید، دکربوکسیلاز، انسولین و آنتی ژن های سلول های جزیره لانگرهانس به اسم اتو آنتی ژن عمل نموده و فاکتورهای خود ایمنی را تحریک می نمایند.

در دیابت نوع 2، انسولین به وسیله سلول های بتا تولید شده، اما سلول ها نمی توانند به آن ها واکنش داده و یا آن ها را به صورت مناسب مورد استفاده قرار گیرند. این بیماری به اسم مقاومت انسولین شناخته می گردد. بعضی مواقع، در واکنش به مقاومت انسولین، اندازه زیادی انسولین به وسیله سلول های بتا تولید می گردد. این سلول ها در نهایت خسته شده و تولید این هورمون به اندازه قابل توجهی کاهش می یابد.

اعتقاد بر این است که دیابت نوع 2 می تواند به وسیله کمبود انسولین و یا تولید غیر نرمال انسولین ایجاد گردد. عوامل خطرساز اصلی برای این بیماری ژنتیک، سن، چاقی، عدم تحرک فیزیکی، داروهای خاص و هر گونه بیماری که بتواند به غده پانکراس آسیب بزند، می باشد.

خطر توسعه دیابت با افزایش سن بیشتر می گردد. سبک زندگی بی تحرک یا عدم وجود فعالیت فیزیکی هم می تواند خطر بروز این بیماری را افزایش دهد. چاقی فاکتور مهم دیگری بوده که می تواند باعث ایجاد این اختلال متابولیکی گردد. علاوه بر عوامل ذکر شده، استرس، فشار خون بالا، عفونت های پانکراس، مصرف پایین پروتئین و فیبر، مصرف بیش از حد غذاهای تولید شده و سطح بالای چربی، کلسترول و تری گلیسرید در خون هم می تواند از عوامل ایجاد نماینده دیابت باشد.

علائم دیابت شیرین

شایع ترین علائم و نشانه های دیابت تکرر ادرار، تشنگی بیش از حد، تاری دید، خستگی، تهوع و بی حالی می باشد. این بیماری به وسیله سطح بالای قند خون و کاهش گلوکز در ادرار تعیین می گردد. کمبود انسولین متاولیسم انرژی را تغییر داده و بعلاوه می تواند باعث کاهش بدون دلیل وزن گردد.

دیابت نوع 1 با انسولین درمان می گردد، در حالی که دیابت نوع 2 معمولا با سولفونیل اوره، مهار نماینده های آلفا - گلوکوزیداز، بیگوآنید، تیازولیدین دیون ها، مشتقات D- فنیل آلانین و انسولین کنترل می گردد. دیابت بیماری پیچیده ای بوده که هیچ گونه درمان دائمی ندارد و با استفاده از دارو، رژیم غذایی، تغییرات در شیوه زندگی، کنترل وزن و فعالیت بدنی منظم می تواند این بیماری را مدیریت و کنترل کرد.