دستاورد محقق ایرانی عوارض جانبی شیمی درمانی را کاهش می دهد - زمین جهانی

به گزارش زمین جهانی به نقل از دانشگاه پنسیلوانیا، فرایندهای شیمی درمانی معمول سلول های سرطانی را از بین می برد اما خطری برای سلول های سلامت نیز به شمار میرود و به بیماری های ثانویه و کاهش کیفیت زندگی بیماران منجر می گردد.

پژوهشگران به رهبری امیر شیخی محقق ایرانی و با همکاری علی خادم حسینی برای دوری از آسیب های اجتناب ناپذیر، دسته نوی از مواد نانو مهندسی شده ابداع نموده اند که داروهای شیمی درمانی را قبل از واکنش با بافت سالم جذب می نماید.

شیخی که استادیار مهندسی شیمی و مهندسی زیست پزشکی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا است، می گوید: برای کاهش تاثیرات جانبی داروهای سرطان طی و بعد از شیمی درمانی موضعی، باید آنها را از جریان سیستمی حذف کرد. پلتفرم های فعلی و پیشنهاد شده برای حذف داروهای ناخواسته(به خصوص داروی DOX شیمی درمانی) از جریان خون، ناکارآمد هستند و نمی توانند از ایجاد آسیب جلوگیری نمایند. به همین دلیل ما شیوه ای بسیار کارآمد ابداع نموده ایم که DOX را بیش از 3200 درصد بالاتر از پلتفرم های دیگر حذف می نماید.

این تحقیق نو که قبل از انتشار تحقیق در شماره مارس نشریه Materials Today Chemistry به طور آنلاین در دسترس قرار گرفته است، براساس نانوکریستال های سلولی مودار است. این نانوذرات از اجزای اصلی دیواره های سلول گیاهی پیشرفته و طوری مهندسی شده اند که تعداد زیادی زنجیره پلیمری به شکل مو از هر سرانجام امتداد می یابند.

به گفته شیخی، این موها ظرفیت بالقوه جذب دارو به وسیله نانوبلورها را نسبت به نانوذرات معمولی و رزین های تبادل یونی افزایش می دهند.

او در ادامه با اشاره به اینکه توسعه چنین سیستمی می تواند تاثیر قابل توجهی بر برنامه های درمان سرطان داشته باشد، گفت: تا آنجا که ما می دانیم، در حال حاضر هیچ سیستم جذب دارویی مبتنی بر نانوذرات وجود ندارد که ظرفیت بالایی داشته باشد. برای بعضی از اندام ها، مانند کبد، شیمی درمانی می تواند به صورت موضعی به وسیله کاتتر انجام گردد. اگر بتوان دستگاهی مبتنی بر نانوبلورها در بدن قرار داد تا داروهای اضافی خارج شده از سیاهرگ بزرگ زیر کبد جذب کند، پزشکان می توانند دوزهای بالاتری از شیمی درمانی را جهت از بین بردن سریع سرطان بدون نگرانی از آسیب رساندن به سلول های سالم انجام دهند. بعلاوه پس از خاتمه درمان می توان دستگاه را از بدن خارج کرد.

شیخی این تحقیق را به عنوان یک محقق پست دکترا در دانشگاه کالیفرنیا و در آزمایشگاه علی خادم حسینی شروع کرد که اکنون مدیر ارشد اجرایی انستیتو تراساکی است.