معنی ضرب المثل فارسی؛ من پوستین را ول نموده ام، اما پوستین مرا ول نمی کند - زمین جهانی

به گزارش زمین جهانی، من پوستین را ول نموده ام، اما پوستین مرا ول نمی کند، ضرب المثلی است که در این قسمت از مقالات معنی ضراب المثل در خصوص آن صحبت خواهیم کرد. با خبرنگاران همراه باشید.

تاریخچه ضرب المثل من پوستین را ول نموده ام، اما پوستین مرا ول نمی کند

در دوران قدیم، مردی زندگی می کرد که از نظر اقتصادی بسیار ضعیف بود و زندگی اش را به سختی می گذراند. یک روز که هوا بسیار سرد بود، برای جمع کردن هیزم به همراه یکی از دوستانش به جنگل رفت.

وی مشغول جمع آوری چوب بود که ناگهان دوست او چشمش به رودخانه افتاد و دید پوست چرمی روی آب شناور است. به مرد گفت: رودخانه را نگاه کن. پوستی روی آب شناور است. وی نگاهی به رودخانه انداخت و دید حق با دوستش است. با خود فکر کرد اگر آن را به دست آورد، می تواند به قیمت بالایی بفروشد و برای خودش لباس های گرم بخرد. پس نزدیک رودخانه رفت و بعد از اینکه لباس هایش را درآورد به داخل آب شیرجه زد.

او به سمت آن پوست شنا کرد و هنگامی که نزدیکش شد، دریافت اصلا پوستینی در کار نبوده و خرسی در حال غرق شدن است. خرس با تماشا مرد شادمان شد و دست مرد را گرفت تا غرق نگردد. مرد بیچاره هم ترسیده بود و هم اینکه هر چقدر کوشش کرد که خرس دستش را رها کند، ولی بی فایده بود. سرعت آب بسیار زیاد بود و دوستش که کنار رودخانه منتظر بود، نگران شد و فریاد زد: چرا نمی آیی؟ اگر نمی توانی پوستین را بیاوری بیخیال شو و برگرد. مرد طمعکار جواب داد من پوستین را ول نموده ام، اما پوستین مرا ول نمی کند.

از آن دوران تا به امروز، اگر شخصی برای به دست آوردن چیزی کوشش کند، ولی در آن گرفتار گردد، ضرب المثل زیر را برایش به کار می برند:

من پوستین را ول نموده ام، اما پوستین مرا ول نمی کند.